World of Warcraft: Dragonflight Review

Steven achter de desk. Grote kans dat er dan iets 'Blizzardigs' voorbij komt. En jawel, ze gaan het hebben over World of Warcraft: Dragonflight. Het betreft het negende uitbreidingspakket voor de roemruchte MMORPG. Het is het vervolg op Shadowlands. Dit soort uitbreidingen reviewen is een lastig gegeven. Pas na maanden zie je of alle nieuwe quests, karakters en aanpassingen in de gameplay positief uitpakken of niet. Steven is echter een expert en durft het aan om zijn eerste gevoel over deze uitbreiding met jullie te delen. Hij was en is niet echt happy met voorganger Shadowlands, hoe kijkt hij aan tegen Dragonflight? Je ziet en hoort het in de World of Warcraft: Dragonflight review.

De Dragon Isles zijn de belangrijkste setting van Dragonflight. Ze zijn verdeeld in vijf zones. De vier hoofdzones zijn de Waking Shores, Ohn'ahran Plains, Azure Span en Thaldraszus, met de neutrale stad Valdrakken in Thaldraszus als hub (vergelijkbaar met Oribos in Shadowlands). De vijfde zone, de Forbidden Reach, is het startgebied voor de nieuwe Dracthyr-race. Hoe beviel Steven de nieuwe omgeving? Voegde het wat toe? Voelt het fris en nieuw aan?

Dragonflight verhoogt de level cap naar 70, wat de eerste verhoging is sinds Shadowlands. De uitbreiding bevat ook een aanpassing van de usersinterface en talenttree. En daar is natuurlijk een nieuw speelbaar ras: de Dracthyr. Plus een nieuwe klasse, de Evoker. De twee worden gecombineerd: Evokers zijn exclusief voor de Dracthyr en zijn ook de enige klasse die de Dracthyr kan spelen. Evokers dragen een maliënkolder en hebben twee specials te weten de verwoesting op afstand en een healing optie genaamd Preservation. De Dracthyr kan ervoor kiezen om zich aan te sluiten bij de Alliantie of de Horde, al naar gelang de factie die jij support. Steven heeft het allemaal geprobeerd. Dit is zijn oordeel.