Narita Boy Review

Het 8-bit stijltje blijft iets wat zeker de oudere gamers onder ons moeiteloos herkennen. We hebben allemaal ooit wel eens Space Invaders, Super Mario Bros. of Street Fighter gespeeld waarbij je de pixels nog telde. En dat die stijl zo populair blijft, bewijst ook deze nieuwe IP Narita Boy. Steven is groot fan van deze stijl en kon dus niet wachten tot hij met de game aan de slag kon. In deze review vertellen hij en JJ verder wat ze van deze 8-bit geïnspireerde game vinden!

Het is meteen een feest der herkenning als je Narita Boy opstart. Felle kleuren, side scrollen en springen, klimmen en klauteren. De game heeft daarnaast ook een lekker hack 'n slash gehalte waardoor je met je zwaard (ja ja, een zwaard!) helemaal los kunt gaan op hordes enemies die het spel naar je toe gooit. Perfect om eens wat van die lockdown stoom af te blazen, toch? Is het dan allemaal fun & games? Nou, ja en nee. De game heeft ook zeker wat dingen die niet helemaal goed gaan, zoals een verhaal waar je of goed of slecht op gaat. Daarnaast zitten er mechanics in de game die misschien niet voor iedereen zijn weg gelegd. Wat dat verhaal dan precies in houdt en wat voor mechanics we hier bedoelen, nemen Steven en JJ in de review van Narita Boy met je door.

Een echte goede platform game is iets waar Steven zijn handen niet voor om draait. JJ wordt hier altijd iets minder enthousiast van (simpele reden: hij is er niet zo goed in), maar kan het genre en sich wel waarderen. Platform games blijven daarnaast ook nog steeds een populair genre. Zo kun je zondag gaan genieten van de Let's Play van Oddworld (pro tip: dit wil je zien!) en heeft een Minecraft speler het eerste level van Super Mario Bros nagemaakt. Voor hier houden ze het voorlopig nog even bij de review van Narita Boy. Veel kijkplezier.