After Us Review

In een periode waarin we geconfronteerd worden met een flink aantal grote releases die veel van de aandacht van gamers opslokken, gaan ze het in deze review hebben over een wat kleinere game genaamd After Us. Een titel die opviel tijdens de opnames van de ‘Games van de Maand Mei’. Een breekbaar meisje fladderde en hupste door een even wonderlijke als duistere wereld. Haar voetstappen lieten een spoor van bloemen in de verder grijze wereld achter. Wat was dit? Wat was hier aan de hand? De interesse was gewekt. Jelle speelde het kleinood afgelopen weekend en doet verslag van zijn speelervaring aan JJ en jullie. Dit is de After Us review.

Het verhaal achter After Us is er een die we als gamer wel eens vaker zijn tegengekomen. De wereld is stuk en dat hebben wij als mensheid geflikt. Door overbevissing, houtkap, vervuiling, overproductie en het dumpen van afval is de mensheid foetsie en hebben tegelijkertijd het complete dierenrijk naar de klote geholpen. Mother Nature heeft met haar laatste krachten de geest van de dieren ingekapseld en zendt jou, Gaia, op pad om ze te bevrijden. En dat doe je middels een mix van platform actie, exploratie en wat licht ‘schietwerk’. Lukt het jou om de wereld weer groen, bloeiend en levend te krijgen? Is het Jelle gelukt of was hij al snel klaar met het spel? Het antwoord krijg je in deze review.

After Us een een game die grafisch direct opvalt. Het is anders dan anders. We kunnen het helaas niet op een andere manier omschrijven. Maar ‘style over substance’ is niet iets wat ze echt kunnen waarderen bij Gamekings. Een game is een game, geen kunst. Kunst is ook tof, maar dat checken we wel in een museum. Daarom is de vraag vooral: is After Us tof om te spelen?